در آستانه آغاز یکی از مهم‌ترین اردوهای تیم ملی ایران، موجی منفی علیه کادر فنی تیم ملی به راه افتاده که در این مقطع از زمان کمی عجیب به نظر میرسد.
به گزارش “جالبز”، زمان زیادی به آغاز دیدارهای مقدماتی جام جهانی 2022 قطر باقی نمانده، چشم بر هم بزنیم 13 خرداد فرا میرسد و تیم ملی ایران در یکی از سخت‌ترین تورنمنت‌های این دو دهه اخیرش در نبردی نابرابر باید به دیدار رقبایش در کشور بحرین برود، تا سرنوشت این فوتبال را برای چند سال آینده رقم بزند.
دو شکست تلخ در برابر بحرین و عراق حالا کار را به‌جایی رسانده که فرصت حتی یک اشتباه را نداریم، آن‌هم در شرایطی که به نظر میرسد که دیگر جایی برای کارشکنی‌های پیش از بازی باقی نمانده و تمام تمهیدات علیه تیم ملی ایران صورت پذیرفته است. حتی ساعت برگزاری بازی‌های تیم ملی نیز طوری تنظیم شده که بازیکنان ما حداکثر گرمای منامه را تجربه کنند. بدون هرگونه بهانه‌جویی و اینکه بخواهیم خودمان را مظلوم جلوه دهیم، کافی است کمی به این موانع ایجاد شده در راه صعود تیم ملی ایران به به جام جهانی توجه کنیم تا ببینیم آیا توجیهی برای ایجاد هجمه‌های ناصواب و موج منفی توسط خودمان در این مقطع از زمان وجود دارد؟
جای هیچ شک و شبه ای نیست که کشور بحرین، آخرین انتخاب هرکدام از علاقه‌مندان فوتبال برای میزبانی هر تورنمنت فوتبالی است. رفتار و کارشکنی‌های عدیده‌ای که از آن دیدار کذایی در مقدماتی جام جهانی 2014 توسط بازیکنان و مسئولین این کشور آغاز شد و تا به امروز داشته است، حاکی از آن دارد که تیم ملی چه روزهای سختی را در پیش روی دارد. آخرین مورد آن‌هم بر می‌گردد به دور رفت همین رقابت‌ها و بی‌احترامی به پرچم مقدس ایران و کارهای از پیش تعیین‌شده‌ای که در جهت عصبانیت و بر هم زدن تمرکز تک‌تک بازیکنان ما صورت گرفت.
کافی است به صحبت‌های وحید امیری درخصوص آن دیدار توجه کنیم، آنجا که او می‌گوید: شما هیچ‌چیزی نمی‌دانید درباره تمام مسائلی که از بدو ورودمان به بحرین بر تیم ملی ما روا داشتند.” این صحبت‌ها از زبان کسی نقل‌شده است که همه ما می‌دانیم که او اهل شانتاژ و یا بزرگنمایی نیست.
با این توصیفات و تمام خاطرات بدی که تک‌تک علاقه‌مندان به فوتبال در ایران از میزبانی‌های عجیب بحرین در ذهن خودشان دارند، AFC این کشور را به‌عنوان میزبان گروه C مقدماتی جام جهانی انتخاب کرد، که در نوع خودش جای حرف‌وحدیث فراوانی دارد. این در حالی است می‌دانیم که تمام تلاش‌های صورت گرفته از طرف وکلای فدراسیون برای احقاق حق تیم ملی، جهت ملغی نمودن این میزبانی راه به‌جایی نخواهد برد و دادگاه روز 27 اردیبهشت‌ماه نیز رأی به میزبانی آنها خواهد داد.
یکی از مهم‌ترین کارشکنی‌هایی که کمتر به آن پرداخته‌شده، ترتیب و توالی بازی‌های تیم ملی ایران در دور برگشت است که به طرز خودجوشی تغیر پیدا کرد.
برنامه مسابقات از روز نخست به این صورت اعلام‌شده بود، که تیم ملی ایران ابتدا باید به مصاف هنگ‌کنگ، سپس به دیدار کامبوج می‌رفت و بعدازآن، دو دیدار سخت خود را مقابل بحرین و عراق برگزارمی کرد، که در این صورت دو دیدار اول مقابل هنگ‌کنگ و کامبوج می‌توانست در این برهوت بازی‌های تدارکاتی از جهات زیادی برای کادر فنی و تک‌تک بازیکنان مفید تلقی شود، خصوصاً با این شرایط جدید و میزبانی متمرکز بحرین، که هر دو دیدار ابتدایی کاملاً در شرایط و فضای دو بازی آینده برگزار می‌شد و تیم ملی ایران می‌توانست با توجه به ضعف دو تیم کامبوج و هنگ‌کنگ ضمن گرفتن 6 امتیاز نخست، به آن هارمونی ذهنی و تاکتیکی لازم دست پیدا کند. اما اگر حالا به برنامه جدید این گروه نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که برخلاف توالی بازی‌های رفت، تیم ملی ایران پس دیدار اول خودش مقابل هنگ‌کنگ باید به مصاف بحرین برود، سپس کامبوج و در پایان هم با عراق روبرو شود، که همین امر نشان‌دهنده تمام تمهیداتی است علیه تیم ملی اتخاذ شده است. آخرین حربه هم ساعت برگزاری این مسابقات است که با یک استعلام بسیار ساده متوجه خواهیم شد که بازی‌های تیم ملی در چه درجه حرارت بالای برگزار خواهد شد.
دمای هوای بحرین امروز جمعه 17 اردیبهشت در ساعت 17:00، 35 درجه سانتی‌گراد اعلام شده است که این درجه حرارت در روز 14 خردادماه قطعاً افزایش چشمگیری خواهد داشت و بدون هیچ شکی راندمان بازیکنان شاغل ما در اروپا را پایین می‌آورد.
با ذکر این مطالب و کارشکنی‌های که تنها پیش از آغاز مسابقات صورت گرفته، بدون اینکه ذهن متوهمی داشته باشیم و بخواهیم بی‌جهت بزرگنمایی کنیم، باید به ضرس قاطع بگوییم، که بحرینی‌ها تمام تلاش خود را انجام می‌دهند تا تیم ملی ایران رنگ جام جهانی را برای سومین مرتبه متوالی آن‌هم در همسایگی خودش نبیند. آنچه مسلم است این کارشکنی‌ها روزبه‌روز با نزدیک شدن به آغاز رقابت‌ها قطعاً افزایش خواهد یافت و از همین رو است که می‌گوییم تیم ملی در راه صعود به جام جهانی یکی از سخت‌ترین دورانش را در طی تاریخ تجربه خواهد کرد.
با تمام این اوصاف و اوضاعی که قطعاً بغرنج‌تر خواهد شد، آیا روا است خودمان چوب لای چرخ تیم ملی بگذاریم، درواقع صحبت از تغییرات در کادر فنی آن‌هم درحالی‌که قرار است کمتر از 20 روز دیگر اردوی اماده‌سازی تیم ملی برگزار شود چه کمکی به این تیم درراه رسیدن به جمع 32 تیم پایانی جام جهانی خواهد کرد؟
متأسفانه از صبح روز گذشته (پنج‌شنبه) شاهد موج منفی‌ای علیه تیم ملی در تمام رسانه‌های جمعی از روزنامه گرفته تا رادیو و تلویزیون و فضای مجازی هستیم، که به نظر میرسد با هدف خاصی ایجاد شده است. از اظهارات کارشناسان و روزنامه‌نگاران در کلاب هاوس و رادیو تا گفتگو با سرمربی سابق تیم ملی همه و همه دال بر این نکته دارد که گویا اراده‌ای برای صعود به جام جهانی وجود ندارد.
تنها چند روز دیگر قرار است بازیکنان تیم ملی از اقصا و نقاط جهان به کشورشان ایران بیایند تا دست‌به‌دست همدیگر با تمام موانع، موجود کاری کنند کارستان؛ اما آیا این موج و این جریانی که هرروز قوت بیشتری می‌یابد آنها را برای احقاق چنین هدف خوشایندی بی‌انگیزه نمی‌کند؟
کسانی که در لوای حمایت از تیم ملی این‌گونه موارد را مطرح می‌کنند آیا بهتر نیست در این بازه زمانی اگر کمکی از دستشان برنمی‌آید لااقل مانع‌تراشی هم نکنند و اجازه دهند تیم ملی با را بر بیشترین حمایت موجود به سمت فرودگاه امام بدرقه کنیم؟
کاری به اشخاص نداریم، اما آیا با این رویه که عده‌ای پیش‌گرفته‌اند، تصور صعود به جام جهانی، نمی‌تواند تنها یک خیال‌بافی کودکانه باشد؟
قضاوت با شما…
کیاوش عزیزی