جالبز: روزی که یونیفورم سبز نیروی انتظامی را با کت‌وشلوار سیاست عوض کرد و خلبان بودنش را به رخ رقبا کشاند، مشخص بود که تخریب‌چی سابق طرقبه‌ای خیال‌های بزرگی در سر دارد. محمدباقر قالیباف با عبور از پیچ و خم‌های نظامی‌گری و سیاست‌ورزی، حالا راه قانونگذاری را در پیش گرفته است.
امروز و در جریان انتخابات هیات رئیسه مجلس با شمارش آرای مربوط به انتخاب رئیس مجلس، محمد باقر قالیباف با کسب اکثریت آرا و شکست فریدون عباسی (منتخب مجلس و معاون سابق احمدی‌نژاد در دولت دهم) و مصطفی آقا میرسلیم (منتخب تهران و عضو ارشد حزب موتلفه) رییس مجلس شورای اسلامی در اولین سال فعالیت دوره یازدهم شد.
قالیباف چه رنگی است؟
محمدباقر قالیباف پس از ناکامی در رسیدن به انتهای خیابان پاستور و ساختمان ریاست جمهوری به میدان بهارستان و ریاست در ساختمان هرمی‌شکل مجلس رسید.
ساکن سابق خیابان بهشت، کوچه به کوچه و خیابان به خیابان، تهران را برای رسیدن به ریاست یکی از قوا، وجب کرد، تهرانی که ۱۲ سال کلید شهرداری آن در جیبش بود و حالا موافقانش مدیریت شهری او را جهادی و مثبت و مخالفانش هزینه‌زا و منفی می‌دانند. غافل از آنکه قالیباف همیشه تلاش کرده خاکستری بماند تا رای چپ و راست، فقیر و غنی و تندرو و میانه‌رو را از دست ندهد. مشی‌ای که او را از طرفی یک تکنوکرات و از سوی دیگر جهادگری انقلابی نمایش می‌دهد.
از بسیجی تخریب‌چی تا معمار پلیس ۱۱۰
محمدباقر قالیباف اول شهریور ۱۳۴۰ در طرقبه مشهد به دنیا آمد. با آغاز جنگ تحمیلی حزب بعث عراق علیه ایران از طریق بسیج وارد سپاه و جبهه‌ها شد. در سال ۱۳۷۶ قالیباف به فرماندهی نیروی هوایی سپاه پاسداران منصوب شد و سه سال هم در این سمت ماند.
در سال ۱۳۷۹ این فرمانده نظامی از سوی رهبر انقلاب به سمت فرمانده کل نیروی انتظامی ایران منصوب شد. قالیباف در چهار سالی که فرمانده نیروی انتظامی بود تلاش کرد پلیس ایران را مدرن کند. از راه‌اندازی سامانه تلفنی ۱۱۰ تا تجهیز نیروی انتظامی به خودروها و تجهیزات روز دنیا، از ایجاد دفاتر خدمات دولت الکترونیک (پلیس ۱۰+) تا مرکز نظارت همگانی مردمی ١٩٧، در دوران فرماندهی او صورت گرفت تا به نوعی معمار پلیس نوین ایران لقب بگیرد. او در سال ۱۳۸۳ هم از سوی سید محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت به عنوان رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز منصوب شد.
اولین کارزار انتخاباتی
در سال ۱۳۸۴ قالیباف برای اولین بار وارد رقابت‌های انتخاباتی شد. انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری خیال رئیس‌جمهور شدن را در سر سردار انداخت. قالیباف با درآوردن یونیفورم سبز نظامی و به تن کردن کت و شلواری سفید، با شمایلی متفاوت به عنوان یکی از چهار کاندیدای تایید صلاحیت شده اصولگرا وارد کارزار انتخابات ۸۴ شد. علی لاریجانی، محسن رضایی و محمود احمدی‌نژاد سه کاندیدای دیگر جناح راست بودند. هاشمی‌رفسنجانی، مهدی کروبی، مصطفی معین و محسن مهرعلیزاده هم از جناح مقابل حضور داشتند. قالیباف با شعار “زندگی خوب برازنده ایرانی” و پوسترهایی با لباس خلبانی تلاش کرد جوان‌ترها را به سمت خود بکشاند. قالیباف که تا لحظه آخر خود را کاندیدای بی‌رقیب جناح راست می‌دید یک شبه آرزوهایش به باد رفت و حتی شورای هماهنگی اصولگرایان، علی لاریجانی را به عنوان کاندیدای جناح راست معرفی کرد. محسن رضایی نیز تسلیم شد و انصراف داد.
به دنبال رسیدن به پاستور از بهشت
با ثبت‌نام قالیباف در انتخابات ۸۴، اصولگرایان که شورای شهر تهران را در دست داشتند صندلی خالی شده احمدی‌نژاد را در شهرداری تهران به قالیباف سپردند تا کلید تهران در جیب کت سردار سابق و سیاستمدار فعلی قرار گیرد و دوران جدیدی در زندگی مدیریتی آغاز شود. دوره‌ای که قالیباف آن را مدیریت جهادی می‌نامید. شهردار مشهدی تهران از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۲ تلاش کرد مدیریت نوینی را در شهرداری تهران از خود نشان دهد و به هر طریقی بود انواع و اقسام پروژه‌ها را به سرانجام رساند. احداث برگزاره جنجالی صدر، توسعه حمل و نقل عمومی از جمله ایجاد سامانه اتوبوس‌های تندرو (BRT)، دوچرخه‌های عمومی، ساخت تونل‌ها، پل‌ها و زیرگذرهای متعدد در تهران از جمله اقداماتی بود که قالیباف در کارنامه خود به عنوان شهردار پایتخت ثبت کرد.
دوبار شکست در مقابل روحانی
انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در سال ۱۳۹۲ فرصتی بود که قالیباف دوباره و این بار با پشتوانه کارنامه‌اش در شهرداری تهران خود را به محک رای مردم بگذارد. علاوه بر قالیباف، سعید جلیلی، محسن رضایی و علی‌اکبر ولایتی از جناح راست می‌خواستند با حسن روحانی و محمد غرضی رقابت کنند. باز هم وحدت اصولگرایان به سرانجام نرسید و قالیباف که تا روزهای آخر خود را پیروز انتخابات تصور می‌کرد شکستی دیگر را این بار در مقابل حسن روحانی که او را «سرهنگ» خطاب کرده بود، تجربه کرد و حتی برخلاف سال ۸۴، انتخابات به مرحله دوم هم کشیده نشد و قالیباف از راهیابی به ساختمان ریاست جمهوری بازماند.
در مناظره‌های انتخاباتی سال ۹۲ و زمانی که شهردار تهران قصد داشت با یک حمله سیاسی، اتفاقات سال ۸۲ و برگزاری مراسم سالگرد حمله به کوی دانشگاه را یادآوری و روحانی را در زمینه سیاست داخلی و برخوردهای امنیتی زمین‌گیر کند ضدحمله گازانبری روحانی نه تنها تمام رشته‌های قالیباف را پنبه کرد بلکه دوگانه حقوقدان-سرهنگ را به نفع روحانی رقم زد. از طرفی اظهارات ضد و نقیض قالیباف در محافل مختلف به نقطه ضعفی برای او بدل شد و نهایتا باز هم سردار دکتر خلبان که حالا شهردار تهران بود در رسیدن به ریاست جمهوری ناکام ماند.
با پایان شهرداری قالیباف در سال ۱۳۹۶ و حضور شهرداران اصلاح‌طلب، پرونده‌های تخلف دوران شهرداری قالیباف به مراجع ذیصلاح ارجاع داده شد. ضمن اینکه افشای موضوع املاک نجومی به نوع مدیریت قالیباف صدمه جدی وارد کرد و با دستگیری عیسی شریفی به عنوان قائم‌مقام شهردار تهران، ضربه هولناکی به قالیباف وارد کرد هر چند که به گفته سخنگوی قوه قضاییه در نشست خبری ۱۵ بهمن ۹۸، در “پرونده شریفی اتهامی متوجه قالیباف نیست”، اما به هر حال حضور چنین شخصی در جمع معاونان اصلی قالیباف انتقادات زیادی را به نحوه مدیریت او وارد کرده است به خصوص که دلیل ترک کار شریفی در دوران شهرداری قالیباف، بیماری دختر شریفی اعلام و حتی مراسم تقدیر و تشکر و خداحافظی از او هم برگزار شد.
اما نه حاشیه‌های املاک نجومی و نه دستگیری شریفی باعث نشد تا قالیباف از کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در سال ۱۳۹۶ صرف نظر کند و شهردار تهران برای انتقام شکست ۹۲ از روحانی وارد رقابت‌های انتخاباتی شد. اصولگرایان این بار اما با درس گرفتن از گذشته تلاش کردند با ایجاد ساز و کاری تحت عنوان جبهه متحد نیروهای انقلاب (جمنا) به وحدت برسند. قالیباف که با تجربه دو انتخابات قبلی و پشتوانه مالی زیادی ستادهای انتخاباتی خود را دایر کرده بود گمان می‌کرد این بار دیگر بر سر کاندیداتوری او در جناح راست توافق شود اما باز هم آرزوهایش بر باد رفت و اصولگرایان او را مجبور به کناره‌گیری به نفع رئیسی کردند.
با وجود این ماجراها، قالیباف در انتخابات مجلس یازدهم کاندیدا شد و البته چندان هم به مانیفست نواصولگرایی خود پایبند نماند و برای آنکه اصولگرایان به پیروزی مطلق برسند با سایر گروه‌های جناح راست از جمله جبهه پایداری ائتلاف کرد و به عنوان سرلیست اصولگرایان در تهران راهی بهارستان شد. حالا در نبود علی لاریجانی که ۱۲ سال رئیس مجلس بوده و با پشتوانه رای اول تهران شدن، قالیباف ریاست مجلس یازدهم را بر عهده گرفت.
باید دید آیا قالیباف واقعا می‌تواند و چنین قصدی دارد که “تمام هم و غم خود را کنترل دولت و وادار کردن آن به کار و فعالیت در این یک سال و نیم باقیمانده از عمرش قرار دهد” یا آرزوهای دیگری در سر می‌پروراند. رفتار سیاسی محمدباقر قالیباف از سال ۸۴ که از دنیای نظامی‌گری فاصله گرفته و وارد سیاست شده به گونه‌ای است که انگار رسیدن به ریاست یکی از قوا به‌خصوص قوه مجریه، برای تخریب‌چی سابق تیپ ۲۱ امام رضا (ع) و قانونگذار آینده به یک سودای همیشگی بدل شده یود.
پی‌نوشت: بخش‌هایی از این متن از خبرگزاری ایسنا و جالبز برداشت شده است.