در دو روز گذشته، خبر فوت سحر خدایاری مشهور به دختر آبی، به تیتر یک اخبار در فضای مجازی تبدیل شد و چهره‌های بسیاری چه در داخل و چه در خارج از ایران به این واقعه واکنش نشان دادند. حالا نوبت شماست که نظرتان را بگویید!

دختر آبی


جالبز |
بخش چهره‌ها –
راه حل شما برای اینکه دیگر شاهد اینگونه حوادث تلخ و غم انگیز نباشیم چیست؟ آیا اساسا با حضور بانوان در ورزشگاه‌ها موافق هستید یا آن را مغایر با هنجار‌های جامعه می‌دانید؟ دیدگاه‌های موافق یا مخالف خود را در بخش ارسال نظر برایمان بفرستید و با سایر افراد به بحث و تبادل نظر بپردازید.

غیر ممکن است که این روز‌ها در اینستاگرام رفته باشید و اسم دختر آبی به گوشتان نخورده باشد. چه هشتگ‌هایی که با دختر آبی ساخته نشد و چه هنرمندان و ورزشکارانی که از او حمایت نکردند، اما…

اخبار این واقعه را در خبرگزاری‌ها خواندم، ولی حقیقتش را بخواهید شاهین صمدپور برایم چیز دیگریست! او دو روز قبل با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود گفته بود که سحر خدایاری یا همان دختر آبی سه روز می‌شود که بی هوش است. طبق گفته پدرش، سحر پرونده دیگری به جز حضور در ورزشگاه نداشته و خواهرش نیز گفته که سحر سابقه بیماری روانی دارد و دو سال می‌شود که تحت درمان است. به گفته خواهرش او یک بار اقدام به خودکشی کرده و مدارکش نیز نزد قاضی دادگاه است. پدرش همچنین گفته که هنوز حکم قطعی حبس برای سحر صادر نشده بود. سحر خدایاری سرانجام حدود ساعت چهار بامداد ۱۸ شهریور ۹۸ در بیمارستان فوت می‌کند و صبح دوشنبه نیز به خاک سپرده می‌شود.

دختر آبی
این‌ها را نگفتم تا طرفی را محکوم و گناهکار و طرفی را تبرئه کرده باشم. این صرفا خبری بود از سوی شخصی که به نظر من در این روز‌ها می‌شود رویش به عنوان منبعی موثق حساب باز کرد که تا حدودی با واقعیت ماجرا آشنا شویم.

حالا برویم سراغ حواشی این ماجرا. تکرار حس غریب تحقیر و ناامیدی، یادآوری مجدد نابرابری زن و مرد در جامعه، چرایی ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه‌ها، حس شیرین آب شدن قند در دلمان بابت تهدید‌های فیفا و حس غرور ملی به‌خاطر حمایت چهره‌های مطرح جهانی از زنان ایران!

تنها چیزی که این وسط حس می‌شود یک چرای بی‌صدا با یک علامت سوال بسیار بزرگ است که تنها در استادیوم ذهن‌مان مجوز حضور دارد و نمود آن را می‌توان در پست‌ها و استوری‌های اینستاگرام یافت و البته یک بستر لعنتی که معلوم نیست کی برای حضور بانوان در ورزشگاه‌ها آماده می‌شود و چند سحر بیمار یا غیربیمار دیگر باید از درون یا برون بسوزند تا فکری برای این معضل خودساخته شود.

در هر حال، ما که نه صلاحیت اظهار نظر داریم و نه توان تشخیص و نه توان انجام. قضاوت با شما…

منبع: ستـــاره

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *