جالبز/ تصنیف قلندر
خواننده: ناصر مسعودی
تنظیم: احمدعلی راغب
شعر: نوذر پرنگ
بیا ساقی مِی خورشید بویی
قلندر رنگ ، عارف آبرویی
به جام من ؟ نه ، بر این خاک ره ریز
غبار از « من من » جانش برانگیز
دلش را در کمالت شست و شو ده
بسوزانش دلی دیگر به او ده
دلی حافظ خروش و مولوی جوش
زِ خون دستار بندی ، سلطقی پوش
دلی زلف جنون را تاب داده
دلی دریای خون را آب داده
دلی عطار بوی و ناصرآواز
هزار آوای صبح گلشن راز
به ظلّ تاج درویشی مباهی
نرفته زیر چتر پادشاهی
دلی گشته جهان را زیر و بالا
دلی زانگونه تر ، زانگونه دلها
دلی نازک تر از پندار منصور
به جان بگریخته از سایه نور
دلی خونین تر از رؤیای فرهاد
پریشان‌تر زِ خواب لاله در باد
دلی چون شعر او گلبوی و خون‌ریز
دلی آنگونه‌تر ، زانگونه تر نیز
دوباره ریخت در جانم صدایش
صدای طرح سرخ بالهایش
تو گویی عکس گل در عالم خواب
زِ دست ماهتاب افتاد در آب
نمی دانم کجایم طرفه جایی‌ست
زمانِ آبی بی‌انتهایی‌ست
ازل برخاسته ، افشانده گیسو
ابد بنشسته ، حیران رخ او
میان این دو در اوجِ کجاجای
به ایوان « ـ عجب ! » بر تخت « ـ ای وای ! »