شاید جدال استقلال و نساجی آرام و کم‌برخورد بود، اما تفکرات تاکتیکی دو سرمربی نکات قابل توجهی داشت.
به گزارش “جالبز”، هنوز دقایقی از زمان‌های بازی نساجی در برابر استقلال نگذشته بود که با سیستمی غیر متعارف و غافلگیر کننده از آقا معلم مواجه شدیم؛ سیستم (۱-۳-۶) و آنطرف هم محمود فکری، استقلال را در برابر تیم سابقش نساجی با سیستم (۱-۲-۴-۳) به زمین فرستاده بود.
مصاف صدرنشین لیگ برتر با تیم قعرنشین با این اوصاف آغاز شد؛ برای این بازی خاص، نساجی کریم اسلامی را مهاجم هدف و توپ نگهدار قرار داده بود و پشت سر او زامهران، کمندانی و نجفی با سرعت و تکنیک خاص قابلیت اضافه شدن و استفاده از فرصت‌های حاصل از نوع بازی کریم اسلامی را داشتند.
در این شکل از بازی، آقا معلم اوج هنر و تجربه خود را در چیدمان سازمان دفاعی به خرج داده بود؛ حضور دو مدافع مرکزی و دو مدافع کناری که شرح وظایف آنها تازه و بدیع و به جای حرکت طولی و در عمق، جمع شدند در عرض بود و دو هافبک کناری که در بیشتر زمان‌های بازی باید نقش مدافعان کناری را بازی می‌کردند.
بر اساس این چیدمان، تیم مجید جلالی با ۱۰ نفر به‌صورت کاملا منظم و کلاسیک سازمان دفاعی‌اش استوار بر یارگیری منطقه‌ای با دستور دفاع منتظر، شکل داده شده بود.
دفاع منتظر، یعنی دفاعی که قرار نبود بی‌محابا وارد جنگ با حریف شود و باید منتظر «کُنش» برای «واکنش» بماند!
در این حالت، دادن توپ به حریف و گرفتن فضا برداشت اولیه بود، اما مهم‌تر از آن سازمان منظمی بود که با صبر و حوصله زیاد باید ۹۰ دقیقه، بدون کمترین ریسک و اشتباه در برابر تیمی سراپا حمله، مقاومت می‌کرد.
بدون شک، این نظم دیکته و بسیار تمرین شده و به‌صورت تئوریک بارها و بارها گفته شده اگر قابلیت و توان ۹۰ دقیقه مبارزه را داشت، مطلقا نمی‌شکست! اما قفل این نوع دفاع وقتی شکست و از دست رفت که آقا معلم مجبور به تعویض و در نتیجه از دست رفتن تمرکز تیمش شد.
اما در مقابل استقلال، برای ثبت گل مهم و سه امتیازی‌اش چند حرکت مهم انجام داد؛ اول خارج نمودن یکی از هافبک‌های دفاعی خود (شجاعی) از بازی و آزاد کردن مرادی که با قابلیت استفاده بهینه از هر دو پای خود و سرک کشیدن به همه جای زمین، کمک شایان توجهی به شکل و سرعت گرفتن بازی هجومی استقلال کرد و دوم از دست ندادن تمرکز و آرامشش و سوم اصرار درست بُر زدن شوت‌های از راه دور که با توجه به نوع و شکل بازی تیم حریف و شرایط محیطی زمین به دلیل بارندگی، حربه‌ای کاملا موثر و تاثیرگذار بود.
در هر صورت، تقابل صدرنشین و قعرنشین جدول رقابت‌های لیگ برتر، در ظاهر آرام و در باطن پُر از هیجان و درس آموزشی بود.
آرامشی که مجید جلالی به بازی تحمیل و دیکته کرد و حتی فراتر از آن نیمکت استقلال برای اولین بار در طول فصل جاری تحت تاثیر این آرامش قرار گرفت؛ نیمکتی که با صبر و حوصله فراوان و قابل تحسین بهم نریخت و صبورانه منتظر گل سه امتیازی و ادامه صدرنشینی‌اش ماند.
یعقوب وطنی