موسیقی ایرانیان/ خواننده پیشکوست شیرازی، در آخرین شب از اجراهای سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی به اجرای واسونک های شیرازی پرداخته و مختصری از ریشه این آثار فولکلور را تشریح کرد.
استاد شمسالله پرند در آخرین شب جشنواره موسیقی نواحی ایران در کرمان گفت: کتابی از واسونکها نوشتهام و قرار است آن را به چاپ برسانم. شاعران واسونکها مشخص نیستند و اشعار دست به دست شده است. واسونک در عین حال که موسیقی نشاطآوری است ولی گاهی شعرهای غمانگیزی دارد.
واسونک مثل دستگاههای موسیقی ایرانی نیست که حتماً باید یک استاد به شما آموزش بدهد. آدم ناخواسته به سمت این اشعار میرود و بعدها سعی میکند شعرهای بیشتری یاد بگیرد. در شیراز، عروسی بدون واسونک هیچ فایدهای ندارد. واسونکهای شیرازی مثل “جینگ جینگه ساز میاد و از بالای شیراز میاد، شازده دوماد غم مخور که نومزدت با ناز میاد” قابلیت ثبت در یونسکو را دارد.
تمام ابزار کار یک موسیقیدان، دست و حنجره اوست. واقعاً سخت است که بخواهد در خانه بماند. امیدوارم هیچوقت این جشنواره لغو نشود. هنرمند از این طریق زندگی میکند و منبع درآمدش نیز از راه موسیقی است.