خراسان/ ما به عنوان مادر معمولا همه کارهای فرزندانمان را انجام میدهیم، غذا در دهان آنها میگذاریم، لباس تنشان میکنیم یا دندانهای آنها را مسواک میزنیم. اما همانطور که فرزندان ما رشد میکنند، مهارتهای آنها هم بالا میرود و به سمت استقلال و خودکفایی قدم برمیدارند. شاید گاهی ما به عنوان مادر فراموش کنیم که با بزرگ شدن بچهها باید آنها را در مسیر استقلال قرار دهیم. رفتار ما به عنوان والد در شکلگیری شخصیت مستقل یا وابسته فرزندمان در بزرگ سالی بسیار موثر است. به همین دلیل بسیار مهم است که چگونه با کودک خود برخورد کنیم تا شخصیتی وابسته در بزرگ سالی نداشته باشد. در ادامه به بررسی چند روش برای تربیت فرزندی مستقل خواهیم پرداخت.
ایجاد یک محیط سازمان یافته برای شکلگیری استقلال| اگر همه چیز دور از دسترس و سازمان دهی نشده باشد، فرزندان شما نمیتوانند مستقل باشند. فضای خانه خود را تغییر دهید تا فعالیتهایی که بچهها دوست دارند در دسترس باشد. به آنها بگویید خودشان باید خود را سرگرم کنند. یک سبد مخصوص کاردستی،یک سبد برای نقاشی و حتی اگر امکانش را دارید یک محیط برای شن بازی آنها مهیا کنید و از آنها بخواهید وسایل خود را بعد از بازی مرتب کنند و مسئولیت کار خودشان را برعهده بگیرند. شما میتوانید برای رفع خستگی در میان بازی آنها ظرفهای میان وعده درست کنید و از فرزندانتان بخواهید خودشان میان وعده را از یخچال بردارند و بخورند.
فرزندان خود را دست کم نگیرید| مادرها معمولا به خاطر وابستگی که به کودک خود دارند، تواناییهای او را دست کم میگیرند و معتقدند که فرزندشان برای انجام هر کاری زیادی کوچک و ناتوان است. به عنوان مادر شما باید به فرزند خود اعتماد کنید و به او مسئولیتهای کوچک اما کمخطر بدهید. تواناییهای فرزند خود را دست کم نگیرید. وظایفی را به کودک خود بدهید و ابتدا همانطور که این کار را انجام می دهد با او بنشینید و همراهیاش کنید. او را راهنمایی کنید و بگذارید اشتباه کند و تلاش خود را برای انجام درست کارها داشته باشد.
صبور باشید| اگر میخواهید فرزندان مستقلی تربیت کنید، باید صبور باشید. هیچ چیز بدتر از این نیست که اصرار کنید فرزندتان کاری را با عجله و سریع انجام دهد. روی او فشار وارد نکنید، بگذارید با سرعت حلزون وسایل خود را مرتب کند یا لباسهایش را بپوشد. گاهی به او کمی زمان اضافه بدهید و سرزنش اش نکنید.
در انتخاب نوع بازی حساسیت داشتهباشید| برخی از مهارتهای زندگی به طور طبیعی، رشد نمیکنند و احتیاج به آموزش دارند. بستن کفش، پسانداز پول، دوچرخه سواری و مستقل بودن مثالهایی از چند مهارت زندگی است که باید آموزش داده شوند. اسباببازیهای زیادی وجود دارد که می تواند به کودکان ما کمک کند تا این مهارتها را با سرعت بیشتری یاد بگیرند. بازیهای شگفتانگیزی وجود دارد که به کودکان در شکلگیری شخصیت مستقلشان کمک میکند. سعی کنید در انتخاب نوع بازی و سرگرمی کودک خود حساسیت به خرج دهید و انتخاب خود را کمی سختگیرانهتر کنید.
نویسنده : مهسا کسنوی | روزنامهنگار