وب‌سایت یک پزشک – علیرضا مجیدی: تا چشم بر هم زدیم، چهره دنیا از جهات گوناگون کاملا دگرگون شد. دیگر آن کامپیوتر و مانیتوری که نخستین بار خریدیم و با آن به خودمان آموزش مهارت‌های کامپیوتری دادیم و زمانی مایه فخرفروشی‌مان به دوستانمان بود، دیگر کاملا باستانی شده.
در اینجا یادی می‌کنیم از آن دوران، از همین دو دهه قبل! خدا می‌داند که دو دهه بعد فناوری چقدر عوض خواهد شد. آیا آن زمان ما قدرت تطابق با فناوری‌های نو را خواهیم داشت؟!
۱- وقتی برنامه‌ای پاسخ نمی‌داد یا وقتی برای سرگرمی یک پنجره را با ماوس روی صفحه نمایش می‌چرخاندیم!
۲- اصلا خبری از اینترنت نبود و بنابراین سرگرمی ما نصب انواع برنامه‌های کامپیوتری بود و حتی گاهی با فتوشاپ و تر دی مکس خودمان را سرگرم می‌کردیم. گیم‌ها با آن گرافیک ابتدایی‌شان هم کلی سرگرم‌کننده به نظر می‌رسیدند!
۳- در عصر بی‌اینترنت و حتی مدتها بعد از راه‌اندازی اینترنت دیال آپ، اصولا دانلود فیلم خیلی علمی تخیلی به نظر می‌رسید. بنابراین فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی تعدیل شده تلویزیون ایران برای ما سرگرم‌کننده به نظر می‌رسید و رسیدن فیلم‌های اوریجینال هم که خیلی کند و شانسی بود. اما الان دست‌کم در مورد فیلم‌های مشهور پیدا کردن لینک دانلود خیلی سریع شده.
اتفاقا در ان دوران ما تمرکز بیشتری روی فیلم‌ها داشتیم و قدر آن فیلم‌هایی که روی VHS به دستمان می‌رسید را می‌دانستیم، اما الان هاردهای ما مملو از فیلم‌های خوب دیده‌نشده است و تمرکز و فرصت را از دست داده‌ایم.
۴- و دلم تنگ شده برای پیدا کردن برنامه دلخواه به این صورت. ماجرایی داشتیم، شبیه یک هزارتوی بی‌پایان بود!
۵-خبری از حافظه‌های فلش و هاردهای اکسترنال و تلویزیون‌ها و مدیاپلیرها با قابلیت پخش فرمت‌های متنوع صوتی – تصویری نبود. بنابراین کپی سی دی با برنامه‌هایی مثل نرو خیلی رواج داشت و گاهی هم که بعد از کپی یک سی دی متوجه می‌شدیم که پخش‌کننده ما نمی‌تواند فیلم یا آلبوم موسیقی مورد نظر را پخش کند.
۶- چه اینترنت کندی داشتیم. زمانی اصلا دانلود یک فایل ۲۰ – ۳۰ مگی برای ما یک ساعت طول می‌کشید. بعد با آمدن ADSL اوضاع کمی بهتر شد اما در این برهه هم دانلود یک فیلم با کیفیت پایین ۳۶۰p یک ساعتی طول می‌کشید و تصورش را هم نمی‌کردیم که زمانی اصلا به دانلود یک فیلم یا یک پایزود سریال با کیفیت پایین‌تر از ۱۰۸۰p حتی فکر نخواهیم کرد!
به روز‌رسانی ویندوز؟! این مهم هم انجام نمی‌شد. فقط زمانی که نسخه جدید سیستم عامل ویندوز می‌آمد از روی سی دی نصبش می‌کردیم.
۷- و زمانی واقعا همه ماوس چرخ داشتند و این چرخ‌ها گاهی کثیف می‌شدند و باید تمیز می‌شدند و گاهی هم کلا باید ماوس را عوض می‌کردیم.
۸- یکی از دغدغه‌های ما پیدا کردن فیلم، آلبوم موسیقی و یا یک برنامه از میان سی‌دی‌های انبوه بود. خب! برخی‌ها خیلی منظم بودند و با صرف وقت زیاد سی‌دی‌هایشان را طبقه‌بندی می‌کردند و برخی‌های ما هم اصلا نظمی نداشتند.
اما الان کار به جایی رسیده که ترجیح می‌دهیم که یک آلبوم یا فیلم را دوباره دانلود کنیم تا اینکه وقت بیشتری را صرف پیدا کردن در هارد یا بین سی‌دی‌ها کنیم. اصولا با اسپاتیفای و یوتیوب و نتفلیکس و سرویس‌های مشابه، شیوه مصرف محتوای کاملا دگرگون شده است.
۹- یک مدتی هم برای تبادل فایل سرویس‌های p2p و برنامه‌هایشان خیلی محبوب بودند.
۱۰- یادی می‌کنیم از ویدئو کلوپ‌ها: گرچه در ایران اصلا به این صورت چینش نمی‌شدند و فیلم‌ها هم طبعا همه ناقص بودند.
۱۱- ظرفیت موبایل‌ها و البته سرویس‌های ایمیل ابتدایی آنقدر کم بود که برای دریافت پیام‌ها و ایمیل‌های جدید، مجبور بودیم قدیمی‌ها را پاک کنیم!
۱۲- مدت زیادی یکی از کشمکش‌ها بین فرزندان و والدین، اتصال دائم بچه‌ها به اینترنت و اشغال دائم خط تلفن خانه بود. گاهی هم زنگ زدن روی همان خط، باعث قطع اینترنت می‌شد.
۱۳- سال به سال، تعداد کسانی که این عکس را درک می‌کنند، کمتر می‌شود!
۱۴- یک مدت کوتاهی، فکر کنم در ایران در اوایل دهه ۸۰، سی دی من‌ها مد شدند. اما بعد از دو سه سال دیگر کم کم سر و کله حافظه‌های فلش پیدا شدند.
