جالبز/ روند تولید خودروها اغلب تیتر اخبار نمی‌شوند، اما مقیاس بزرگ آن و اقتصادهایی را که در سطح جهانی به پیش می‌برد، نشان می‌دهد چرا دولت‌ها تمایل دارند آن‌ها را همیشه در اولویت خود قرار دهند.
طبق گفته انجمن تولیدکنندگان خودرو اروپا، ۲۹۸ کارخانه مونتاژ خودرو و تولید موتور در اروپا وجود دارند. از این تعداد، ۱۴۲ مورد از آن‌ها سازنده خودروهای مسافری، ۲۸ مورد سازنده خودروهای تجاری سبک، ۵۸ مورد سازنده خودروهای تجاری سنگین، ۵۸ مورد سازنده اتوبوس و ۷۱ کارخانه مونتاژ موتور هستند، و برخی از کارخانه‌ها ترکیبی از آن‌ها را تولید می‌کنند. آلمان با ۴۲ کارخانه بیشترین تعداد را داراست، در حالی که فرانسه ۳۱ و ایتالیا ۲۳ کارخانه دارند. خارج از اتحادیه اروپا، روسیه ۳۱ کارخانه، بریتانیا ۳۰ و ترکیه ۱۷ کارخانه دارند.
در سراسر طیف وسیع تولید خودرو در اروپا ۳.۵ میلیون نفر مشغول به کار هستند و داده‌ها حاکی از آن هستند که صنعت خودروسازی اروپا ۱۱٪ از تمام مشاغل تولیدی را تشکیل می‌دهد. اگر افراد مشغول در خرده‌فروشی‌ها و عملیات دیگر را هم به آن اضافه کنیم به رقم ۱۳.۸ میلیون شغل به صورت مستقیم و غیرمستقیم می‌رسیم، و صنعت خودروسازی ۶.۱٪ از تمام مشاغل اتحادیه اروپا را تشکیل می‌دهد.
توقف تولید مدوام، کابوس صنعت خودرو
این اهمیت هم یک موهبت است و هم یک معضل. این کارخانجات باید تولیداتی نزدیک به ظرفیت خود داشته باشند تا ادامه فعالیت آن‌ها توجیه اقتصادی داشته باشد، و این بدان معنی است که باید مدام در حال تولید خودرو باشند، حتی اگر مشتریان کافی برای آن‌ها وجود نداشته باشند. حقیقت وحشتناک این است که حتی در دوران بیماری همه‌گیر کرونا، کارخانه‌های بسیار بیشتری نسبت به تعداد مشتریان در حال فعالیت هستند. به همین دلیل است که در زمان خرید خودرو، همیشه جایی برای چانه زدن وجود دارد، و خودروها با تخفیف فروخته می‌شوند. اما طی چند سال گذشته، صنعت خودروسازی شرایط خوبی نداشته است: چون عرضه از تقاضا پیشی گرفته است.
خودروهای اروپایی
چرا بعضی از کارخانه‌ها تعطیل نمی‌شوند؟ چنین اقدامی به دلیل دنبال کردن اهداف رقابتی توسط تولیدکنندگان به جای کمک به اقتصاد جامعه انجام نمی‌گیرد. اخراج کارکنان صنایع خودروسازی تحت بازرسی دولت و اتحادیه‌ها قرار می‌گیرد، که دولت‌ها مایل به ارائه مشوق‌های مالی برای باز نگه داشتن آن‌ها هستند، و اتحادیه‌ها در برخی کشورها به اندازه‌ای قدرت دارند که از تعطیلی کارخانه‌ها جلوگیری می‌کنند، صرف‌نظر از اینکه ادامه فعالیت آن‌ها توجیه اقتصادی دارد یا خیر.
روزهای تاریک صنعت خودروسازی جهان
در آینده نزدیک بسیاری از کارخانجات کمتر از ظرفیت خود خودرو تولید خواهند کرد. پروتکل‌های فاصله‌گذاری اجتماعی و بی‌میلی برای ساخت خودروهای سفارش‌نشده مهم‌ترین دلایل این اقدام هستند، چون جبران خسارت‌های احتمالی با طرح‌های حمایتی دولت آسان‌تر شده است. اما چه می‌شود اگر این حمایت‌ها تمام شوند و رکود اقتصادی جهانی منجر به کاهش مشتریان خودروها شود؟
فشار برای تعطیلی کارخانه‌ها دوباره شدت خواهد گرفت – و این بار دولت‌هایی که از نظر اقتصادی دچار مشکل هستند، در موقعیتی نخواهند بود که نسبت به چنین اتفاقی واکنش نشان دهند، و اتحادیه‌ها هم قادر به جلوگیری از تعطیلی کارخانه‌ها نخواهند بود. اما به طرز غیرقابل اجتنابی، مردم زیادی هرساله بیکار خواهند شد.