تست شخصیت اقتدارطلب؛ آیا یک فاشیست هستید؟!

جالبز | بخش روانشناسی – وقتی اوضاع دشوار می‌شود حتی دموکرات‌ترین اشخاص هم می‌خواهند دیگران اوضاع را به شکلی که آن‌ها می‌بینند ارزیابی کنند. اما اگر این خصوصیت را در فردی به صورت شدید ببینید، ممکن است با شخصی اقتدار‌طلب روبه‌رو باشید. کسی که می‌خواهد رییس باشد و مسئولیت‌ها را عهده‌دار شود. روان‌شناسان این افراد را گونه شخصیتی فاشیست ارزیابی کرده‌اند.

 

ممکن است شما هم بدون اینکه بدانید گونه شخصیتی فاشیست باشید. برای پی بردن به این قضیه پرسشنامه زیر را تکمیل کنید:

۱- دوست دارم دیگران وقتی حرف می‌زنند قاطعیت داشته باشند.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۲- نداشتن صلاحیت در خانه یا در محل کار من را ناراحت می‌کند.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۳- دوست دارم با سرعت رانندگی کنم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۴- برایم مهم است که در گروه‌ها فردی برجسته به نظر برسم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۵- من بیش از اغلب دوستان و همکارانم اهل بحث و مباحثه هستم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۶- وقتی با تصمیمات دشوار روبه‌رو می‌شوم به سرعت نتیجه‌گیری می‌کنم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۷- وقتی کسی در محل کار عملی انجام می‌دهد که فکر می‌کنم احمقانه است، تحملم را از دست می‌دهم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۸- دوست ندارم توصیه‌ها و نصیحت‌های دیگران را بپذیرم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۹- نسبت به همکارانم، از طرز کار دیگران بیشتر انتقاد می‌کنم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

۱۰- ترجیح می‌دهم به جای شنیدن سخنرانی خودم سخنرانی کنم.
الف- کاملا مخالفم (۱ امتیاز)
ب- تا حدی مخالفم (۲ امتیاز)
ج- تا حدی موافقم (۳ امتیاز)
د- کاملا موافقم (۴ امتیاز)

---

پرسشنامه‌ای که تکمیل کردید بر اساس اهتمام جی. جی. ری، جامعه‌شناس دانشگاه نیوساوت ویلز استرالیا تهیه شده است. این جامعه‌شناس به این نتیجه رسیده است که اشخاص اقتدارطلب احساس می‌کنند که اغلب سوالات بالا شرح حال آن‌هاست.
آر. دابلیو. آدورنو و ای. فرنکل برونزویک که هر دو روان‌شناس هستند از عنوان گونه شخصیتی فاشیست استفاده کردند تا انسان اقتدارطلب را توصیف کنند. گونه‌های شخصیتی فاشیستی اغلب پدر و مادرانی داشته‌اند که از فرزندان‌شان انتظار داشته‌اند دقیقا مطابق خواسته‌های آن‌ها ظاهر شوند. این اشخاص در نقش رهبری دوست دارند که بلافاصله به نتیجه برسند. این‌ها با اشخاص نامطمئن راحت نیستند و می‌خواهند همکاران زیردستشان به آن‌ها اعتقاد داشته باشند.

شاید برای شما عجیب باشد. اما جالب است بدانید که اشخاص اقتدارطلب و اشخاص تسلیم با وجود تضاد کاملی که با هم دارند یک بعد رفتاری مشترک دارند و آن ناتوانی است. ناتوانی در اتکا به خود، در مستقل بودن یا به بیانی دیگر ناتوانی در پایبندی به آزادی.
شخص اقتدارطلب ناتوان است که بتواند اقتدار خودش را تنها بر ابعاد وجودی خودش اعمال کند و به اهدافش برسد بنابراین می‌خواهد دیگران را هم رهبری کند و به کار بگیرد. شخص منفعل و تسلیم هم در تصمیم‌گیری ناتوان است و ترجیح می‌دهد که به او بگویند چه کار کند. به هر حال هر دو گروه قدرت را تحسین می‌کنند، به آن اعتقاد دارند و دوست دارند بخشی از آن باشند! شخص اقتدارطلب دوست دارد در راس قدرت باشد و شخص منفعل می‌خواهد با وجود همه ناتوانی‌اش بلاخره بخش کوچکی از این قدرت و سلسله مراتب را داشته داشته باشد.

 

 

آنچه که مهم است این است که سعی کنیم آنقدری به بلوغ شخصیتی برسیم که جزو هیچ یک از این دو دسته نباشیم. موفقیت و کمال واقعی نه در رهبری کردن دیگران است و نه در پیروی کردن محض از دیگران. بلکه در واقف بودن بر ابعاد وجودی خودمان است. اینکه بتوانیم بر خودمان فرمانروایی کنیم و نگذاریم هیچ عادت، طرز فکر، نیاز و احساسی ما را تصاحب کند. همه چیز برای کمال و آسایش ما ساخته شده‌اند. گذشتن از این نکته و تبدیل شدن به ابزاری برای نیل به هدفی به جز کمال چیزی جز حس پوچی برای ما به ارمغان نمی‌آورد. ما آمده‌ایم تا رسالتی را که بر دوش خود احساس می‌کنیم به انجام برسانیم؛ و این رسالت تنها با شناخت خودمان و دوست داشتن خودمان محقق می‌شود.