از اختلال پدوفیلی جنسی چه می دانید ؟
پدوفیلی یک اختلال و انحراف جنسی می باشد. فرد مبتلا به پدوفیلی به سنین خاصی از افراد تمایل جنسی دارد. اختلال پدوفیلی به معنای این است که افراد مبتلا به آن دوست دارند که با بچه ها ارتباط جنسی داشته باشند. فانتزی های جنسی چنین افرادی معمولاً در مورد کودکان یا نوجوانان می باشد که حدود 5 سال یا بیشتر از آن ها کوچکتر هستند. افراد پدوفیلی برای برقراری ارتباط با کودکان در همان ابتدا از زور و خشونت استفاده نمی کنند بلکه با دوستی و صمیمیت درصدد ایجاد رابطه با آنها می باشند.
اگرچه که در کشورهای مختلفی، قانون طبق این است که اگر نوجوانان بالای 18 سال به دلیل اختلال، دچار جرم و جنایتی روی نوجوان های 16 سال به پایین شوند، مجرم شناخته خواهند شد. البته اختلالات ممکن است که همیشه مربوط به پدوفیلی نباشد.
افراد مبتلا به اختلال پدوفیلی چه خصوصیاتی دارند؟
پدوفیلی ها می توانند افراد پیر یا جوان، مرد یا زن باشد اگرچه بین مردان رایج تر از زنان می باشد اما ممکن است که برای پسران جوان، دختران جوان یا هر دوی آن ها اتفاق بیفتد. فرقی ندارد که دختر باشد یا پسر، در هر صورت پدوفیلی می تواند قربانی های خودش را به جای بگذارد. اگرچه که احتمال قربانی شدن کودکان دختر بیشتر خواهد بود.
معمولاً این حس در افراد، بیشتر روی بچه های اعضای فامیل، برادر و خواهر ناتنی و یا افرادی از بچه های همکارانشان مانند معلم یا مربی اتفاق می افتد. بعضی از آن ها ممکن است که فقط به بچه های فامیل خود این احساس را داشته باشند. متاسفانه، برخی از آن ها در حرفه ای فعالیت می کنند که آموزش کودکان و افراد جوان بر عهداه آنها است. این افراد در ظاهر، بیماری خودشان را نشان نمی دهند. بعضی از پدوفیلی ها به کودکان جذب می شوند. کودکان ، همه طیف سنی خاصی دارند و بعضی دیگر می توانند هم به کودکان و هم نوجوانان میل داشته باشد.
نگاه کردن یا لمس کردن عمومی در بین افراد رایج تر از انجام اقدامات دیگر مثل دخول جنسی می باشد. پدوفیلی تجاوزگر ممکن است که با اجبار کودک را تشویق کند که کارهای جنسی بر طبق میل او را انجام دهند. گاهی اوقات ممکن است او را تهدید به آزار و اذیت کنند که به دیگران چیزی نگوید. بسیاری از افراد مبتلا به پدوفیلی، کاملاً اختلال شخصیتی و ضد اجتماعی دارند. همچنین از افسردگی یا احساس وابستگی بیش از حد رنج می برند. این افراد اغلب نمی توانند مسئولیت خود را در بین اعضای خانواده رعایت کنند و در نتیجه کشمکش و مشکلات بین آن ها زیاد است. در واقع پدوفیل شدن عوامل بیولوژیکی و زیستی ندارد بسیاری از آن ها در سنین کودکی مورد تجاوز و سواستفاده قرار گرفته اند.
پدوفیلی ناشی از تعامل نامناسب فرد با والدین خود در طول سالهای ابتدایی زندگی می باشد. معمولا این افراد در دوران نوجوانی و بلوغ پی به مشکل خود برده و فعالیت خود را در سنین میانسالی آغاز می کنند. افراد پدوفیلی اغلب بهره هوشی کمی دارند.
«کودک آزاری» چیست؟
پدوفیلی با کودک آزاری تفاوت دارد و چنانچه در مطالب قبلی بخش سلامت جالبز هم گفتیم کودک آزاری به هرگونه رفتاری که منجر به آسیب در سلامت روحی، عاطفی، جنسی و جسمی کودک شود و با وقفه در رشد کودک همراه باشد، نامیده می شود. این رفتارها آسیب بسیاری به کودک وارد می کنند و در نهایت منجر به مرگ او خواهند شد. حتی عدم توجه و نادیده گرفتن کودکان نیز به نوعی اختلال کودک آزاری است. براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی، کودک آزاری یعنی آسیب یا تهدید جسم و روان یا رفاه و بهزیستی کودک، به دست والدین یا افراد مسئول. متخصصان اعتقاد دارند که هر نوع آسیب جسمی، روانی، سوءاستفاده جنسی یا بهره کشی و عدم رسیدگی به نیازهای انسانی افراد زیر 18 سال توسط دیگران ،کودک آزاری می باشد.
انواع کودک آزاری
کودک آزاری جنسی:
بدترین نوع کودک آزاری، کودک آزاری جنسی است که گاه والدین نیز به طور ناخواسته کودکان را در این مورد مجبور به انجام کاری می کنند. مثلا به زور بوسیدن کودکان یا وادار کردن آنها به بوسیدن دیگران، برهنه کردن کودک در مقابل افراد دیگر یا بالعکس، آزار جنسی محسوب می شود. به طور کلی هر فعالیت که کودک با آن درگیر شده و موجب ارضای افراد بزرگسال شود یا تحمیل جنسی علیه کودکی که فاقد تحول شناختی، هیجانی و جسمی است، کودک آزاری جنسی نام دارد و در اصلاح به افرادی که کودک آزاری جنسی می کنند، پدوفیل گفته می شود.
کودک آزاری جسمی:
هر گونه جراحت جسمی وارد شده به افراد زیر 18 سال از جانب دیگران کودک آزاری جسمی محسوب می شود مانند:
- تنبه بدنی
- شکستگی استخوان
- لگد زدن
- پرت کردن
- شلاق زدن و هر نوع آزار جسمی دیگر
کودک آزاری عاطفی و روانی:
نادیده گرفتن و عدم توجه به کودکان، اعمال خشونت یا خوردن مشروبات الکلی در حضور کودک، فراهم نکردن امکانات تحصیلی و بهداشتی برای او و هر رفتاری که به روح و روان کودک صدمه وارد کند کودک آزاری عاطفی نامیده می شود.
تشخیص پدوفیلی توسط پزشکان
پزشک اول از همه به ارزیابی می پردازد. همچنین زمانی مشکل فرد را تشخیص می دهد که موارد زیر اتفاق افتاده باشد :
- فرد به تکرار اقدام خاصی اصرار کرده باشد که معمولا شامل فانتزی های جنسی و رفتارهای خشن درگیر با کودکان می باشد.
- افرادی که دچار استرس های شدید هستند و عملکرد آن ها در محل کار در بین اعضای خانواده خوب نبوده و در تعامل با دوستانشان اصلاً وضعیت خوبی ندارند.
- افرادی که 16 سال سن دارند اما حدوداً چند سال از کودکی که مورد تجاوز خود قرار دادند، بزرگتر می باشد.
- افرادی که حدود شش ماه یا بیشتر به این وضعیت دچار هستند.
درمان پدوفیلی
- روان درمانی
- داروها
داروها می تواند از طریق یک گروه روان درمانی یا به صورت فردی، گروهی در بلندمدت و یا از طریق داروهایی که میل جنسی را تغییر داده و سطح هورمون تستوسترون را می کاهند، انجام شود.
نتایج درمان
همکاری داوطلبانه با فرد درمانگر می تواند عاملی برای بهبود مهارت های اجتماعی و پیش رفتن بهتر درمان شود. همچنین مشکلات دیگر مثل مصرف داروهای افسردگی نیز از بین می رود. این درمان می تواند برای جلوگیری از جرم و جنایت ها در آینده نیز تاثیر گذار باشد.
اینکه بخواهیم فرد مبتلا به پدوفیلی را به زندان بیاندازیم و او را محاکمه کنیم، راحت ترین کار ممکن می باشد اما هیچ وقت نمی توانیم میل و علاقه و فانتزی های او را تغییر دهیم. اگر چه بعضی از پدوفیلی ها بیرون از زندان هستند و هیچ کس از وضعیت آن ها خبر ندارد. در نتیجه می توانند هم برای خودشان و هم برای دیگران خطرآفرین باشند.
سوالات متداول در مورد پدوفیلی
آیا افراد مبتلا به پدوفیلی فقط به کودکان جذب می شوند؟
بعضی از افراد مبتلا به پدوفیلی ممکن است که به نوجوانان نیز میل پیدا کنند. اگرچه تشخیص آن کمی سخت می باشد. به همین دلیل اکثر تحقیقات ،روی افرادی است که به کودکان میل دارند.
آیا پدوفیلی یک اختلال ذهنی محسوب می شود؟
پدوفیلی می تواند در کنار اختلال های ذهنی دیگر قرار بگیرد که در آن، فانتزی های غیر عادی جنسی یا رفتارهای غیر عادی از فرد سر می زند و کودکان را قربانی خواهد کرد.
افراد مبتلا به پدوفیلی چگونه با احساسات خود کنار می آیند؟
بعضی از این افراد به جهت گیری جنسی خود اهمیت می دهند و مشتاقانه از آن استقبال می کنند، اما بعضی دیگر خودشان را متقاعد می کنند که ایده رابطه جنسی با یک کودک کاملاً غیر اخلاقی و غلط است. این افراد از امیال خودشان ناامید می شوند و انزوا پیشه می کنند. همچنین ممکن است در معرض افسردگی و اضطراب نیز قرار بگیرند. استرس افراد مبتلا به پدوفیلی ممکن است که باعث ایجاد مشکلات روانی دیگر نیز بشود.
چنانچه این افراد بتوانند وضعیت خود را به کمک یک مشاور خوب مدیریت کنند، قطعاً می تواند به موفقیت های بزرگی مانند انسان های عادی دیگر دست پیدا کنند.
اگر احساس کردیم که به پدوفیلی مبتلا هستیم ، باید چه کار کنیم؟
کمک بگیرید. افرادی که مبتلا به پدوفیلی می باشند و این احساس درونی را دارند، بهتر است که حتماً از یک مشاور خانواده در این زمینه کمک بگیرند و پیگیر درمان خود باشند تا هر چه زودتر به این اختلال غلبه کنند.
دلایل مختلف قربانی شدن کودکان
دلایل رشدی و جسمی کودک:
کودکانی که از مشکلات جسمی و روانی رنج می برند، بیشتر در معرض خطر می باشند.
دلایل خانوادگی:
خانواده های که در شریط اقتصادی نامناسبی هستنند معمولا مهارت تربیت درست فرزند را نمی دانند، یکی از والدین بیماری روانی دارد، در خانواده نابسامانی وجود دارد و یا سابقه کیفری دارند، کودکان در معرض آسیب های جنسی بیشتری قرار می گیرند.
کودک طرد شده:
کودکانی که با بارداری های ناخواسته متولد شده اند و یا جنسیت مورد نظر والدین را ندارند، کودکان طرد شده به شمار می روند و احتمال صدمه دیدن آنها نسبت به کودکان سالم بیشتر است.
علائمی که نشان از کودک آزاری در کودکان می دهد
کودکان با تجربه تلخ کودک آزاری معمولا از ابراز مشکل خود خودداری می کنند احساس گناه و یا ترس از سرزنش شدن موجب سکوت آنها می شود. همین سخن نگفتن در مورد مشکل به وجود آمده ، باعث آسیب های روحی بیشتر می شود. اگر والدین علائم زیر را در کودک مشاهده کردند باید با بیانی مناسب و توام با آرامش از کودک بخواهند تا در مورد تجربه خود صحبت کند:
- ترس از لمس شدن
- بدخلقی، پرخاشگری و گوشه گیری
- ترس های بی دلیل
- اضطراب
- کودک کمتر بازی می کند و می خندد
- افت تحصیلی
- مشکلات در خواب ( کابوس شبانه، بی خوابی یا پرخوابی)
راههای محافظت از کودکان در برابر افراد پدوفیلی
همان گونه که در بخش سلامت جالبز گفته ایم بهترین راه بالا بردن افزایش و آگاهی است تا بتوان از وقوع چنین فجایعی جلوگیری کرد. همچنین باید به کودکان آموخت که هر کسی که با آنها مهربان بود، لزوما آنها را دوست ندارد و ممکن است آسیب برسانند.
همانطور که ذکر شد این افراد اغلب آشنا هستند، بنابراین هرگز فرزند خود را با افراد بزرگتر از خود حتی عمو، دایی و پدربزرگ تنها نگذارید. اغلب پدوفیل ها افراد متاهل هستند که خود فرزند دارند. بنابراین به هیچ کس به عنوان شخص قابل اعتماد برای نگهداری کودک خود اعتماد نکنید.
در همه حال دوست و محرم راز کودک خود باشید و در صورت مشاهده آسیب در کودک خود، به جای سرزنش خود و کودک، در اولین فرصت بدون ترس از قضاوت شدن، به متخصص مراجعه کرده و از عواقب احتمالی پیشگیری کنید.