جالبز/ از القاب و کنیه حضرت ام کلثوم (س) میتوان به » زینب صغری « ،» رقیه کبری » و » نفیسه « نام برد .
او فرزند امام علی (ع) است اما برخی اورا دختر حضرت زهرا (س) میدانند و برخی او را دختر یکی از همسران حضرت علی (ع) …
آیت الله عبدالله بن محمدحسن مامقانی ( از رجال شیعه و علمای نجف که استادِ آیت الله مرعشی نجفی هستند ) ، حضرت ام کلثوم را جزء زنان راوی مینامد و در وصف او میگوید که : حضرت ام کلثوم زنی جلیل القدر ، فهیم و بلیغ بود و او را از ثقات ( مورد اعتماد ) میدانم …
در مورد ازدواج این بانو نقل قول ها و اختلاف های زیادی بین منابع شیعی و اهل تسنن است ولی از نظر اکثر منابع شیعه ، همسر ایشان ، پسر عموی خود » عون ابن جعفر طیار « است که از یاران شهید امام حسین (ع) در کربلا بود . در مورد فرزندان این بانو اطلاعات موثقی در دست نیست .
در لحظه جان دادن امام حسن مجتبی(ع)، حضرت ام کلثوم(س) و حضرت زینب(س) با هم آمدند.
ایشان هم در واقعه کربلا و هم در اسارت ها، پا به پای اهلبیت(ع) بودهاند.
این بانو بارها در طول مسیر خطبه خواند؛ در “کوفه”، “بعلبک”، “سیبور”، “نصیبیین”روایت شده که پس از ورود اسرا ،کوفیان از روی ترحم و دلسوزی مقداری نان و خرما به کودکان دادند؛ام کلثوم(س) این غذاها را از دست و دهان کودکان می‌گرفت و بر زمین می‌انداخت و خطاب به کوفیان فریاد می‌زد: «ای اهل کوفه همانا صدقه بر ما حرام است.»
گفتگوی ام کلثوم با شمر بن ذی الجوشن در بدو ورود به دمشق از مهمترین موارد حضور بانودر شام ارزیابی شده که در سند ها از آن بارها یاد شده…در این روایت آمده :»چون کاروان اسرای اهل بیت (ع) نزدیک دروازه شام رسید،ام کلثوم شمر را صدا کرد و فرمود: «اینک این شهر دمشق است ما را از دروازه‌ای وارد کن که مردمان کمتری در آن اجتماع کرده باشند و بگو سرهای شهدا را از میان محمل‌ها دور کنند تا مردم به نظاره سرها مشغول شده و و به حرم رسول خدا (ص) ننگرند.» اما شمر برخلاف حرف ایشان عمل کرد و سرهای شهدا را میان محمل ها قرار داد و اسرا را از دروازه ساعات وارد شدند.خطبه ای که ام کلثوم(س) در کوفه خواند غوغایی به پا کرد.
در کتاب “ریاحین الشریعة”آمده که بانو به دلیل اینکه صبری که خداوند به حضرت زینب(س) عطا کرده بود را نداشت چهار ماه بعد از عاشورا در مدینه فوت کردند…
منبع صفحه masoome_adhamnejad