ستاره/ بسیاری از نام ها با وجود زیبایی کم کم قدیمی شده و دیگر استفاده نمی‌شوند. اما برخی اسم ها همچنان جذابیت خود را حفظ کرده اند و برخی نام های دیگر نیز به تازگی رواج پیدا کرده اند. اگر می خواهید بدانید در میان پرطرفدارترین اسامی دخترانه و یا اسامی دخترانه خاص، کدام نام ها، اسم دختر امروزی و شیک به حساب می‌آیند این لیست کامل را بخوانید.
الف
آتریسا
معنی: آذرگون مانند آتش، دختری با چهره‌ای زیبا و برافروخته
ریشه: فارسی
آتنا
معنی: در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت
ریشه: فرانسوی
آرامیس
معنی: آرامش، راحتی
ریشه: یونانی
آرمیتا
معنی: الهه نعمت، آرامش یافته
ریشه: اوستایی – پهلوی
آمتیس
معنی: آمیتیس، نام دختر خشایار پادشاه هخامنشی که با بختنصر پادشاه بابل ازدواج کرد.
ریشه: فارسی
آوینا
معنی: عشق
ریشه: کردی
النا
معنی: روشنایی، نور
ریشه: یونانی
اِلیکا
معنی: هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها
ریشه: سنسکریت
ب
بارانا
معنی: باران شدید
ریشه: فارسی
بهار
معنی: فصل اول سال؛ گیاهی زینتی؛ (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ (به مجاز) سبزه و علف؛ (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاهها یا ادوار؛ در سنسکریت بتخانه و بتکده
ریشه: فارسی
بهارین
معنی: منسوب به بهار، بهاری
ریشه: فارسی
بنیتا
معنی: دختر بی همتای من
ریشه: فارسی
پ
پارمیس
معنی: پرمیس، نام دختر بردیا و نوه کوروش بزرگ پادشاه هخامنشی، پارمیدا تغییر یافته نام اوستایی پرومیثه یا پرومیزد و به معنی بانوی دانشمند یا بانوی پرمهر است.
ریشه: فارسی
پارمیدا
معنی: پارامیدا، پارامیس، پرمیس
ریشه: فارسی
پانیذ
معنی: پانید، قند مکرر، شکر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می‌ساختند.
ریشه: فارسی
پریا
معنی: زیبا چون پری
ریشه: فارسی
پَرنیا / پرنیان
پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی.
ریشه: فارسی
پَرَنسا
معنی: (پَرَن = پروین (ستاره)، دیبای منقش و لطیف، پرنیان، پارچه ابریشمی + سا (پسوند شباهت))، شبیه ستاره پروین؛ همانند ابریشم و دیبا؛ زیبا و لطیف
ریشه: فارسی
پریناز
معنی: دارای ناز و کرشمه‌ای چون پری
ریشه: فارسی
ت
تارا
معنی: ستاره، کوکب، مردمک چشم
ریشه: فارسی
تاتیانا
معنی: تاتینا، پرنده شکاری
ریشه: فارسی
تیارا
معنی: تیه در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا
ریشه: لری
تیسا
معنی: در گویش مازندران خالص
ریشه: فارسی
ث
ثمین / ثمینا
معنی: (ثمین + الف نسبت) منسوب به ثمین، ثمین
ریشه: عربی
ثَنا
معنی: ستایش، مدح؛ دعا؛ درود و تحیت؛ حمد، شکر، سپاس
ریشه: عربی
ج
جانا
معنی: ای جان، ای عزیز
ریشه: فارسی
جانان
معنی: معشوق، محبوب؛ خوب
ریشه: فارسی
چ
چکامه
معنی: شعر به ویژه قصیده
ریشه: فارسی
چیستا
معنی: نام فرشته دانش و معرفت
ریشه: فارسی
چیکا
معنی: نوعی پرنده
ریشه: گیلکی
ح
حُسنا
معنی: نیک و پسندیده
ریشه: عربی
حلما
معنی: جمع حَلیم، بردباران، صبوران
ریشه: عربی
حنا
معنی: گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.
ریشه: عربی
د
دُرسا
معنی: دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.
ریشه: فارسی
دُرنا
معنی: پرنده‌ی آب چرِ بزرگ، وحشی و حلال گوشت، کُلنگ.
ریشه: ترکی
دلسا
معنی: همچون دل، همانند قلب و (دارای احساس و عاطفه)
ریشه: فارسی
دیانا
معنی: پاک و منزه، نیکویی بخش و یا نیکویی دهنده
ریشه: یونانی
ر
رَستا
معنی: رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده
ریشه: فارسی
رَها
معنی: نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی
ریشه: فارسی
رُزا
معنی: رز
ریشه: فرانسوی
رامونا
معنی: مظهر عشق، لاتین نگهبان عاقل
ریشه: فارسی
رونیکا
معنی: روی زیبا، زیباروی
ریشه: فارسی
روژان
معنی: معنی: روزها
ریشه: کردی
ژ
ژانیا
معنی: از نامهای باستانی
ریشه: فارسی
ژوان
معنی: میعادگاه عاشق و معشوق، زمان، میعاد، ملاقات
ریشه: کردی
ژینا
معنی: ژنی ، ژینوس – ژنیک ، نابغه – باهوش
ریشه: فرانسوی
س
ساتیا
معنی: از نامهای باستانی
ریشه: فارسی
سارینا
معنی: خالص، پاک
ریشه: فارسی
سایان
معنی: منسوب به سایه، نام رشته کوهی در آسیای مرکزی
ریشه: کردی
سَتیا
معنی: گیتی، دنیا و روزگار
ریشه: اوستایی – پهلوی
سدنا (تلفظ: sadenā)
معنی: سجده کننده بر خانه خدا، مرکب از سدن (عربی) به معنای سجده کردن به کعبه + ابف فاعلی (فارسی)
ریشه: عربی – فارسی
سلین
معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان
ریشه: ترکی
سما
معنی: آسمان، سقف خانه یا چادر
ریشه: عربی
ش
شایلی / شایلین
معنی: بی همتا
ریشه: ترکی
شارین
معنی به فارسی: متمدن، شهرنشین، مرکب از شار به معنای شهر + ین (پسوند نسبت)، نام دهی در قزوین
معنی به زبان عبری: دشت حاصلخیز
شارمین
معنی: فرخنده و خجسته
ریشه: سانسکریت
شِیدا
معنی: عاشق، دلداده؛ آشفته و پریشان
ریشه: فارسی
شیلا
معنی: نام نهری در سیستان و بلوچستان که از دریاچه‌ی هامون به خارج از آن جریان دارد، از نامهای متداول هندی
ریشه: سانسکریت
ص
صَبا
معنی: نسیم ملایم و خنکی که در برخی نواحی از طرف شمال شرق میوزد در مقابلِ دَبور؛ (به مجاز) پیام رسان میان عاشق و معشوق
ریشه: عربی
صوفیا
معنی: منسوب به صوفی
ریشه: عربی – فارسی
ض
ضُحا (ضحی)
زمانی پس از برآمدن افتاب، چاشتگاه، نام سوره ای در قرآن کریم
ریشه: عربی
ط
طَراوت
معنی: تر و تازگی؛ (به مجاز) سامان و رونق
ریشه: عربی
طنین
معنی: انعکاس صوت، پژواک؛ حالتی از صدا که دارای تأثیر و نفوذ باشد؛ خوش آهنگی
ریشه: عربی
طَناز
ویژگی زن یا دختری که ظاهری زیبا و حرکات و رفتاری دلنشین و همراه با ناز و عشوه دارد؛ (به مجاز) بسیار زیبا، دلنشین و فریبنده؛ آن که به کنایه و از روی طنز و ریشخند سخن میگوید.
ریشه: عربی
ع
عسل
معنی: مایعی خوراکی که زنبور عسل می‌سازد، بسیار شیرین و دوست داشتنی
ریشه: عربی
عطرین
معنی: منسوب به عطر، دل انگیز، معطر، خوشبو
ریشه: عربی – فارسی
غ
غَزل
معنی: نوعی شعر، شعر عاشقانه؛ در موسیقی ایرانی هر نوع سخن آهنگین که به آواز یا همراه سازها خوانده می‌شده است.
ریشه: عربی
غَزال
نوعی آهوی ظریف اندام و بسیار تندرو با چشمان درشت سیاه؛ (به مجاز) معشوقه‌ی زیبا
ریشه: عربی
ف
فرانک
معنی: پروانه، از شخصیت‌های شاهنامه، نام دختر برزین و زن بهرام گور، نام مادر فریدون پادشاه پیشدادی و همسر آبتین
ریشه: فارسی
فاتیما / فاطیما
معنی: نام شهری است در اروپا که حضرت فاطمه در آنجا ظهور کرده است.
ریشه: عربی
فرمهر
معنی: کسی که شکوه و عظمتی چون خورشید دارد. اسم دختر
ریشه: فارسی
فلورا
معنی: الهه یا ایزد بانوی گل‌ها و همچنین ایزد بانوی فصل بهار
ریشه: لاتین
ک
کامیلا
معنی: محافظ معبد، نام دختری جنگجو در افسانه تروا اسم دختر
ریشه: لاتین
کیارا
معنی: اندوه و ملالت، میل شدید به خوردن انواع خوردنی جات
ریشه: فارسی
کیانا
معنی: طبیعت
ریشه: سریانی
گ
گندم
معنی: دانه خوراکی غنی از نشاسته
ریشه: اوستایی – پهلوی
گلاره
معنی: مردمک چشم، به معنی هر دو چشم هم بکار می‌رود.
ریشه: کردی
گیلدا
معنی: طلا – همچنین به معنی دختری از تبار گیلک
ریشه: ارمنی
ل
لیانا
معنی: بانوی درخشان و زیباروی، مرکب از لیان به معنای درخشان و الف تأنیث
ریشه: فارسی
لیدا
معنی: خانم، بانوی گرامی
ریشه: لاتین
لیندا
معنی: قشنگ، زیبا
ریشه: لاتین
لامیا
معنی: نام شهری است از تسالی این شهر نام خود را به جنگ «لامیاک» که میان یونان و مقدونیه پس از مرگ اسکندر (323) درگرفت داده است امروز لامیا شهری است نزدیک خلیج لامیا
ریشه: عبری
لنا
معنی: نصیب و بهره
ریشه: عربی
م
مِهرسا
معنی: (مهر = خورشید + سا (پسوند شباهت))، مثل خورشید؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مرسانا
معنی: هدیه خداوند
ریشه: عبری
ملیکا
معنی: گروهی از گیاهان علفی چند ساله از خانواده‌ی گندمیان که خودرو هستند. معشوقه زئوس
ریشه: یونانی
ماندانا
معنی: به معنی عنبر سیاه؛ زن کمبوجیه‌ی اول و مادر کوروشِ کبیر
ریشه: فارسی
مانلی
معنی: بمان برایم
ریشه: فارسی (مازندرانی)
مارال
معنی: گوزن، آهو، (به مجاز) زیبا و خوش اندام
ریشه: ترکی
ن
نادیا
معنی: امید، آرزو
ریشه: فرانسوی
نورا
معنی: نور (عربی) + ا (فارسی)، مؤنث انور درخشان، تابان
ریشه: فارسی – عربی
نوژان
معنی: درخت صنوبر و کاج
ریشه: فارسی
نایریکا
معنی: برگزیده، پسندیده، از اسامی قدیمی ایرانی
ریشه: فارسی
نیروانا
معنی: آخرین مرحله سلوک در نزد “بودا” که مرحله محو شدن جنبه حیوانی وجود و رسیدن به کمال است.
ریشه: سنسکریت
نیکا
معنی: چه خوب است، خوشا، نام رودی در شمال ایران
ریشه: فارسی
و
وانیا
معنی: هدیه با شکوه خداوند
ریشه: فارسی
ویانا
فرزانگی، خردمندی، دانایی
ریشه: فارسی
ویدا
معنی: آشکار و هویدا
ونوش
معنی: گل بنفشه
ریشه: کردی
ه
هانا
معنی: پناه، نفس، امید، فریاد
ریشه: فارسی
هلنا
معنی: هلن
ریشه: یونانی
هلیا
معنی: خورشید
ریشه: یونانی
هیوا
معنی: امید، آرزو
ریشه: کردی
هیلدا
معنی: شکوفه درخت هلو – نیرومند، قوی و بخشنده
ریشه: لاتین
ی
یاسمینا
معنی: یاس و مینا گلی به رنگهای سفید، زرد و کبود
ریشه: فارسی
یسنا
معنی: پرستش، بخشی از اوستا
ریشه: فارسی
یارا
معنی: (دخترانه و پسرانه) توانایی، قدرت
ریشه: فارسی
یلدا
آخرین شب پاییز و بلندترین شب سال
ریشه: سریانی