طراحی و توسعه
سوخو- 47 در اصل با کد اس- 37 شناخته می شده است تا آن که در سال 2002 به سوخو- 47 تغییر نام پیدا کرد. همان طور که پیش تر نیز اشاره شد، این پرنده نظامی به صورت رسمی به برکوت؛ عقاب طلایی مشهور بوده و مهم ترین جنگنده آزمایشی روسیه به منظور تست مواد اولیه کامپوزیتی به کار رفته در ساخت هواپیما و همچنین سیستم های کنترلی پیشرفته به شمار می رود.
موسسه مرکزی آئروهیدرودینامیک که در سال 1918 در مسکو بنیان گذاری شد، به خوبی با مزایای تکنولوژی بال های رو به جلو آشنایی دارد و تاکنون نیز در پروژه های نظامی مختلفی کارایی آن را مورد تحقیق و بررسی قرار داده است. تکنولوژی بال های رو به جلو به ویژه در حملاتی که از زاویه بالا صورت می گیرد، امکان کنترل هر چه بهتر قسمت متحرک بال هواپیما را برای خلبان به ارمغان آورده و در نهایت شانس برد را افزایش می دهد.
سوخو- 47 مهارت بالایی برای پرواز در سرعت های مادون صوت داشته که هواپیما را در راستای تغییر زاویه و مسیر حمله خود در کمال چابکی مستعد می سازد. این جنگنده در ارتفاعات بالا از حداکثر سرعت 1.6 ماخ برخوردار است. تکنولوژی بال رو به جلو مزایای متعددی دارد که چند مورد از مهم ترین آن ها به قرار زیر خواهد بود:
– عکس العمل سریع تر در شرایط بحرانی مانند سقوط هواپیما
– برد بالا تر در سرعت های مادون صوت
– پایداری بیشتر در صورت حمله
– کاهش بیشتر در حداقل سرعت پرواز
– مسافت کوتاه تر مورد نیاز به منظور برخاست و یا فرود
بال ها
بال های رو به جلو در ظاهر سوخو- 47 نیز تاثیر به سزایی داشته و آن را تبدیل به هواپیمایی غیر معمول کرده است. اما ناکامی که در مورد این نوع بال وجود دارد، وارد آمدن فشار بیشتر روی بال به صورت هندسی خواهد بود و این مسئله خود نقطه ضعفی بزرگ محسوب می شود. اصلی ترین راه کار برای حل این مشکل، طراحی بال به نحوی است که بتواند حین چرخش پرنده تاب بخورد و از فشار اضافی روی بال ها بکاهد.
+ مشخصات عمومی
– خدمه: 1
– طول: 22.6 متر
– پهنای بال: 15.16 متر الی 16.7 متر
– ارتفاع: 6.3 متر
– مساحت سطح بال: 61.87 متر مربع
– وزن خالی: 16،375 کیلوگرم
– وزن بارگیری شده: 25،000 کیلوگرم
– بیشینه وزن برخاست: 35،000 کیلوگرم
– موتور هواگرد: 2 موتور توربوفن Lyulka AL-37FU
– رانش خشک: 83.4 کیلو نیوتون
– رانش با پس سوز: 142.2 کیلو نیوتون
+ عملکرد
– حداکثر سرعت: 1.6 ماخ معادل 1،717 کیلومتر بر ساعت (این ارقام در تست های پرواز انجام گرفته به دست آمده اند)
– سرعت کروز: 1،800 کیلومتر بر ساعت با رانش خشک
– برد: 3،300 کیلومتر
– سقف پرواز: 18،000 متر
– بارگیری بال: 233 کیلوگرم بر متر مربع
– نسبت نیرو به وزن: 1.16 بارگیری شده و 1.77 خالی
+ جنگ افزار
– تفنگ ها: یک عدد توپ اتوماتیک 30 میلی متری GSh-30-1 با 150 دور
– موشک ها: 14 محل مخصوص جای گذاری موشک شامل 2 جایگاه در نوک بال، 6 الی 8 جایگاه زیر بال و 4 الی 6 جایگاه قسمت زیرین بدنه
موشک ها شامل موشک های هوا به هوا R-77, R-77PD, R-73, K-74 و هوا به سطح X-29T, X-29L, X-59M, X-31P, X-31A, KAB-500, KAB-1500 هستند.
جنگنده سوخو- 47 نخستین پرواز خود را در تاریخ 25 سپتامبر سال 1997 انجام داد.
